Zo’n moment dat er deadlines zijn, dat de vakantie eraan zit te komen, dat dat paper gesubmit moet worden, dat die presentatie toch echt overmorgen is… De druk die dat geeft, de stress… en voor je het weet ben je als een kip zonder kop aan de slag. Wat er vaak gebeurt in zo’n situatie, is dat je twee dingen uit het oog verliest: –       dat je geen overzicht meer hebt over wat je precies doet, vindt, denkt, ontdekt; –       dat je niet meer precies weet waar je mee bezig bent, kortom: dat je je doel uit het oog verliest.

Er is veel onderzoek gedaan naar hoe professionele schrijvers schrijven. Uit dat schrijfonderzoek blijkt dat schrijven een cognitief proces is, dat je kunt zien als een vorm van probleem oplossen. Schrijven blijkt een recursief proces, waarbij allerlei verschillende taken die te maken hebben met plannen, schrijven en corrigeren, worden afgewisseld. Verder maken professionele schrijvers veel gebruik van hun langetermijngeheugen tijdens het schrijven: ze gebruiken kennis, beelden, ervaringen, herinneringen.

Er zijn dagen dat het niet werkt. Je hebt alles gedaan, van juiste werkplek tot de beste muziek om bij te studeren (zie dit blogartikel), het opdelen van je werk in kleine onderdelen  (ik ben niet meer gemotiveerd) en het toepassen van de pomodorotechniek  (zie hier). En toch wil het nog maar niet lukken. Dan heb ik nog een tip, om van slechte tijden toch weer goede tijden te maken. Wat is die tip?  Lees hier verder.         

Bestuurders worden bedreigd in deze periode. De druk kan hoog zijn. Michel van Hulten (ex 1e en 2e Kamerlid, ex-staatsecretaris en ex-diplomaat, nu lector bij Saxion), heeft mij gevraagd zes eerdere artikelen over macht en corruptie in de bestuurlijke wereld samen te vatten en verder uit te bouwen voor het blad Civis Mundi.  Ik heb dat gedaan aan de hand van vijf aspecten: - individuele omgang met macht door linkse en/of rechtse politici - intimidatie door bestuurders - zand en klei bestuursculturen - functiemenging  - het begrip 'oneindige goedheid'