‘Eerst verder aan dat artikel? Of moet ik eerst nog meer literatuur zoeken? Maar ja, eigenlijk is er nog een extra experiment nodig, toch? Eerst die analyse. O nee, er is dat overleg waar ik bij moet zijn. Moet eigenlijk nog voorbereid worden. En in het lab is nu geen ruimte. Toch maar aan de gang met die analyse dan? Maar dat artikel daar vroeg m’n begeleider om.’
Dit soort gedachten heb je waarschijnlijk dagelijks. En als je niet uitkijkt, kun je er helemaal stapeldol van worden, van alle dingen die moeten, zouden kunnen, een optie zijn. Hoe stel je nou prioriteiten?
