8 maart was een bijzondere dag. Internationale Vrouwendag natuurlijk, maar voor mij persoonlijk was belangrijker dat het de 68ste verjaardag van mijn moeder zou zijn geweest, ware het niet dat ze in 2004 onaangekondigd en ineens zomaar dood was. Vrouwendag is in het leven geroepen om aandacht te vragen voor de hachelijke situatie van vele vrouwen en de mensenrechten van alle vrouwen. Hoewel geboren op Vrouwendag, had mijn moeder weinig op met het feminisme. Misschien omdat ze er de noodzaak niet zo van in zag; ze kwam uit een nest met veel ondernemende vrouwen, mijn oma incluis. Misschien had ze een bepaald beeld bij feministen waar ze zich niet mee kon identificeren; in de tweede feministische golf van de sixties en de seventies waren er nogal wat activistische benen in tuinbroeken gestoken en dat vond ze bepaald niet modieus.

Lees verder op floorbasten.nl.